Ամփոփում
Կարծես վերամարմնավորվել եմ ռոմանտիկ ֆանտաստիկ վեպի աշխարհում: Եվ ոչ միայն որպես սովորական կերպար, այլ որպես կախարդ, ով կորցնում է իր կյանքը խելագար տղամարդու համար:
Բարեբախտաբար, դեռ երկար 200 տարի կա, մինչև գլխավոր հերոսները ծնվեն և հասնեն իրենց դերերին:
Հիմա, երբ իմ կյանքին անմիջական վտանգ չի սպառնում, մի՞թե մենք հանգիստ մտածենք մահից խուսափելու ուղիների մասին։
Այնուամենայնիվ, ես ուշադրություն չէի դարձրել մի շատ կարևոր մանրամասնության այն ժամանակի մասին, որը ես պետք է անցկացնեի «անխուսափելի վտանգից»: 200 տարին ամենևին էլ կարճ սպասման շրջան չէր, և երբ իմ առջև հայտնվեց տղամարդու գլխավոր դերակատարի կրտսեր տարբերակը, ես ամբողջովին մոռացել էի բնօրինակ վեպի սյուժեն:
Օ՜, ինչ էլ որ լինի, հիմա, երբ բանը հասել է դրան, գոյատևելու միակ միջոցը տղամարդու կապարը առողջ և կայուն չափահաս դառնալն է: Բռնակալ տղամարդու ձեռքով մահից խուսափելու առաջին քայլը այս ծայրահեղ վախեցած երեխայի կյանքը փոխելն է:
«Քեզ համար պետք է շատ անհարմար լինի, որ ես հանկարծ հայտնվեմ քո շեմին, կներես: Կարող ես ինձ ասել, որ գնա, լավ կլինեմ»:
«Անհեթեթություն. Արդյո՞ք ես նման եմ մեկին, ում կարող է անհարմարություն պատճառել ձեզ նման փոքրիկ տղան: Նաև, ի՞նչ նկատի ունեք ասելով, որ լավ կլինեք, եթե նույնիսկ ասեն հեռանալ: Այնպես չէ, որ դու վերադառնալու տեղ ունես, երեխա»:
Փոքրիկ տղան արտասվել է.
― Օ՜, սա այդպես չէ։ Ինչ էր մտածում կախարդն ինքն իրեն, երբ փոքրիկը հեկեկում էր: