Ամփոփում
Սեուն-չանը շեշտված է. Նա բավականաչափ բան ունի իր ափսեում աշխատանքի երկար ժամերով, և այժմ նա նույնիսկ չի կարող հանգստանալ տանը: Ամեն գիշեր նրան արթուն են պահում վերևի հարկի բնակարանից իջած ցանկասեր հառաչանքն ու դաժան հարվածները:
Ճիշտ այն պահին, երբ նա իր խելքի վերջում է, նա շանսեր է բերում իր շքեղ, առեղծվածային Հեսունգին իր շենքի մոտ: Մի՞թե այդ բոլոր կեղտոտ ձայները չէին կարող այդքան գեղեցիկ բերանից դուրս գալ:
Սակայն, ինչպես շուտով պարզում է Սեն Չանը, Հեսունգի համար շատ ավելին կա, քան երևում է… Միգուցե նրանք երկուսով միասին կարող են «թեթևացնել իրենց սթրեսը»: